۱۳۸۶ مهر ۲۶, پنجشنبه

زندگی برای پی در پی بودن

یکم به دور و بر نگاه میکنم، تعادل به سختی احساس میشه زمانی که شخصی مسن که خیلی بهش علاقه داری از این دنیا میره و البته به خاطر مسن بودن میشه بهش ارفاغ کرد اما اگر زمانی شخصی بسیار جوون تر از اون چیزی که فکرشو میکنی تو رو با بیرحمی ترک میکنه و با بیرحمی جوابی براش پیدا نمیکنی اون موقع ست که باید گیج بشی.

زمان در حین وقوع رفتن
باز می ایستد و
چند صدم ثانیه به تو نگاه میکند
و تو آنقدر چشمانت باز میشود
که حتی صدای شکستن خود را نمیشنوی
و وقتی رفتی
زمان باز به حیات خود ادامه میدهد
با لبخندی گران
به دیگران

۱ نظر:

حسین مکی زاده تفتی گفت...

سلام محسن جان

زمان در حین وقوع رفتن
باز می ایستد و

سطر خوب و زیبایی است

برای روزهای بهتری را در بلاگر آرزودارم